na szczury

Szczury, inteligentne, pomysłowe, niebezpieczne. Szczury (łac. Rattus)– gatunek ssaków z rzędu gryzoni, z rodziny myszowatych obejmującej ponad 60 gatunków. Do najbardziej rozpowszechnionych należą, występujące również w Polsce, szczur śniady i szczur wędrowny.

Szczury bardzo sobie cenią sąsiedztwo człowieka. Ludzie zapewniają szczurom wszelkie wygody w tym: schronienie, pożywienie oraz doskonałe warunki do rozmnażania.

Szczury są wszystkożercami-sposób odżywiania się polegający na braku specjalizacji pokarmowej. Gryzonie te odżywiają się różnorodnym pokarmem, zarówno mięsnym, jak i roślinnym–żywym lub martwym.

Szczury śniade chętniej żywią się pokarmem roślinnym np. ziarnem, a szczury wędrowne wolą pokarm wysokobiałkowy np. mięso. Szczury niszczą uprawy zbóż. Nie gardzą również mięczakami, rakami, rybami, żabami, pisklętami, jajami, drobnymi ssakami oraz świeżą padliną.

Znane są przypadki atakowania żywych zwierząt. Stwierdzono, że wygryzały świniom dziury w ciele, a gęsiom stłoczonym w stada wyżerały błony pławne.

Szczury są bardzo ruchliwe, aktywne w ciągu całej doby, głównie jednak nocą. Wiosną migrują zwierzęta w różnym wieku, a jesienią przeważnie osobniki młode. W ciągu doby mogą pokonać odległość 600 m, a w ciągu roku ponad km. Wędrują tylko w nocy najczęściej w grupach po kilkanaście lub kilkadziesiąt osobników, rzadko pojedynczo, zachowując się cicho.

Szczury robią rekonesans w budynkach i pomieszczeniach badając je dokładnie i w razie odnalezienia pokarmu lub zagrożenia doskonale znają ich topografię. Ich hipokamp (część mózgu) rejestruje dokładnie odległości, punkty orientacyjne w terenie i umożliwia odtwarzanie obrazów „do tyłu” a tym samym umożliwia uczenie się tras i planowanie dróg ucieczki.

Szczury posiadają niezwykle czuły zmysł powonienia. Odbierają zapachy niezależnie każdym nozdrzem, co pozwala im precyzyjnie lokalizować w przestrzeni źródła zapachu. Gryzonie te posiadają jeden z najbardziej czułych zmysłów powonienia w całym królestwie zwierząt. Potrafią się informować o odnalezieniu pokarmu. Czując w oddechu pobratymca zapach określonego pożywienia uznają je za bezpieczne i atrakcyjne – mówimy wtedy o społecznym przekazie preferencji pokarmowych.

Szczury pobierają nowy pokarm w małych ilościach, próbują ostrożnie i jak im szkodzi unikają go, mogą się również uodpornić na trucizny.

— VACO

Szczury posiadają bardzo elastyczny szkielet, żebra połączone są z kręgosłupem za pomocą elastycznych stawów co umożliwia im przeciskanie się przez bardzo małe otwory. Jeżeli przez otwór, szczelinę przeciśnie się głowa to reszta ciała także się przeciśnie.

Szczury są zwierzętami potrafiącymi przystosować się do różnych środowisk oraz zmieniających się warunków klimatycznych. Adaptacja taka była możliwa, dzięki wykształceniu odpowiednich mechanizmów, umożliwiających wczesne rozpoznawanie zagrożenia, umożliwiających komunikację i współdziałanie zwierząt w stadzie. Ewolucyjne przystosowania, wykształcenie narządów i instynktów pozwalających na przeprowadzanie przez zwierzęta analizy określonych sytuacji czynią z nich wymagającego i niezwykle trudnego do pokonania przeciwnika.