na muchy

Mucha domowa Musca domestica to owad występujący na całym świecie. Osiąga 7-9 mm długości, a na szarym tułowiu widać podłużne jasne paski. Na głowie dostrzec można duże żółtoczerwono-brunatne oczy i krótkie, trójczłonowe czułki, które spełniają rolę receptora zapachów. Jako jedyna w świecie owadów posiada pojedynczą parę skrzydeł-lata dosyć wolno, z prędkością ok. 8 km/h, uderzając przy tym skrzydłami do trzydziestu trzech razy na sekundę. Owad ten nie posiada żądła, a jego aparat gębowy typu liżącego jest miękki i gąbczasty, przez co mucha nie jest w stanie kąsać. Używa go za to do zlizywania pokarmu płynnego lub stałego, który zostaje rozpuszczony enzymami śliny. Nogi ma zakończone pazurkami i przylgami. Dzięki temu z łatwością porusza się po powierzchniach pionowych i szkle.

Muchy wykazują bardzo dużą płodność. W ich rozwoju wyróżnia się następujące stadia:

• jajo,
• larwa zwana czerwiem,
• poczwarka zwana bobówką,
• osobnik dorosły.

Czas rozwoju od jajeczka do dorosłej muchy zależy od warunków atmosferycznych i wynosi jeden do trzech tygodni. W ciągu swojego życia owad składa w wilgotnych materiałach blisko sześćset jaj w czterech lub pięcu złożach jajowych. Są one białe i cylindryczne. Z nich wylęgają się stożkowate larwy, które linieją w trakcie tego procesu kilkakrotnie.

Rozmiar larw sięga 15 mm długości. Na trzecim etapie rozwoju larwa przepoczwarza się wytwarzając w jakby skórzaną, brązową skórkę, z której ostatecznie wykluwa się mucha. Po kilku minutach jest gotowa do lotu. Z nich wylęgają się stożkowate larwy, które linieją w trakcie tego procesu kilkakrotnie.

Swoją aktywność muchy wykazują w dzień, wybierają obszary ciepłe i nasłonecznione. W budynkach, w ciągu nocy albo w chłodne dni można je zauważyć na podłogach, ścianach, sufitach. Często oblegają ramy okien i drzwi oraz okapy. Najchętniej jednak pojawiają się w pobliżu źródła pożywienia na wysokości do 3 metrów od podłoża.

Muchy roznoszą zarazki biernie, na nogach, ssawce i w odchodach-stwarzają ogromne zagrożenie epidemiologiczne, dlatego należy je zwalczać. Najlepszym sposobem uniknięcia zakażeń jest profilaktyka, czyli uniemożliwienie musze kontaktu z żywnością. Szkodniki te mogą przyczynić się do zatrucia salmonellą, mogą także przenosić groźne choroby zakaźne, jak: dur brzuszny, czerwonkę, gruźlicę.

Należy przeciwdziałać przedostawaniu się much do wnętrza pomieszczeń poprzez montowane siatek w oknach. W ramach zabezpieczenia obiektów przed owadami latającymi stosuje się lampy owadobójcze. W ten sposób pomieszczenia pozostają wolne od owadów i zachowują stale wysokie standardy higieniczne. Po zachowaniu odpowiedniej ochrony i higieny, można przystąpić do zwalczania ich innymi metodami z zastosowaniem odpowiednich preparatów owadobójczych.